اثبات عصمت امام علی (ع) از منظر قرآن
نویسندگان
1 دانشآموخته دکتری قرآن و علوم گرایش مدیریت جامعه المصطفی العالمیه
2 دانش پژوه کارشناسی قرآن و حدیث جامعه المصفی العالمیه
چکیده
بحث از عصمت امام، بحث ریشه دار و دامنه داری است که دانشمندان جهان در باره آن اظهار نظرهای مختلفی کرده اند. در نتیجه دانشمندان شیعه به این عقیده اند که رهبر، پیشوا و نگهبان دین باید از هر جهت پاک، بدور از هر گناهی و خطا و نسیان باشد؛ همانگونه که در آیات مختلفی به این مطلب اشاره دارد که امامت به ستمکاران، ظالمان و مشرکان نمیرسد و کسی میتواند در راس رهبرمردم قرار گیرد که معصوم باشد. اگر معصوم نباشد نیازمند به رهبر دیگری دارد و آن تسلسل است و تسلسل هم باطل است. پس رهبر و پیشوای امت باید از هر جهت معصوم باشد، تابتواند به خوبی حافظ و نگهبان دین باشد. دلایل قرآنی امامان اقامه گردیده است؛ مثل آیۀ تطهیر، آیۀ اولی الامر، آیۀ ابتلا ابراهیم. امام امر به معروف و نهی از منکر بر امامان واجب است اگر در راس معصوم نباشد چه بسا مرتکب گناه میشود و اگر امام معصوم نباشد، هیچ تفاوت میان امام وغیر آن نمیباشد. اطاعت از امام واجب است اگر امام معصوم نباشند مرتکب گناه میشوند در این صورت اطاعت از آن حرام خواهد بود؛ چون وظیفه امام ترویج احکام الهی و بازداشتن دیگران از منکرات است، امامی که پیروی از وی حرام باشد صلاحیت ندارد که مردم را از گناه باز دارد. اضافه بر آن امام حافظ شریعتند، گر معصوم نباشد از عهده این امر خطیر بر نمیآیند. نتیجه مقتضای شرع این است که جانشین رسول (ص) مانند خود حضرت از صفت عصمت برخوردار میباشد، تا مورد اعتماد امت قرار گیرد.
کلیدواژهها
)