ارتباطات غیر دینی، مانع شکوفایی فطرت

 فطرت الهی به عنوان زیربنای هدایت پاکی و کمال جویی در وجود انسان نیازمند محیطی سالم و ارتباطاتاتی هماهنگ با ارزش های توحیدی است تا به شکوفایی برسد با این حال بخشی از انحرافات فردی و اجتماعی زمانی پدید می‌آید که انسان در معرض ارتباطات غییر دینی قرار گیرد ارتباطاتی که بر خلاف جهت فطرت، به تدریج موجب تضعیف، تحریف یا خاموش شدن آن می‌شود پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از آیات قرآن، احادیث معتبر و آثار اندیشمندان اسلامی، به واکاوی نقش انواع ارتباطات غیر دینی -including ارتباط با ظالمان و طاغوت، همنشینی های نا سالم، رسانه‌های فاسد، محیط های ضد ارزشی و جریان های فکر الحادی – در ایجاد موانع رشد فطری می‌پردازد یافته ها نشان می‌دهد که ارتباطات غیر دینی از طریق غفلت، ترویج شهوات، عادی سازی گناه، تقویت دنیا گرایی، تضعیف معیار های تشخیص حق از باطل و ایجاد تغییر، در ساختار ذهن و قلب، زمینه را برای انحراف تدریجی فطرت، فراهم می‌سازند.
 بر رسی منابع دینی آشکار می‌کند که قرآن کریم بارها از " رکون به ظالمان" (هود/113) اتباع غیر اهل حق، دوستی با اهل فساد و پیروی از طاغوت (بقره/256) به عنوان مهم ترین عوامل خاموشی نور درونی یاد کرده است هم چنین روایات معصومین (ع) بر این معنا تآکید دارند که انسان در اثر معاشرت و ارتباط با جریان های ناسالم، رنگ باطل به خود گرفته و از حقیقت فطری دور می‌شود. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که برای حفظ و شکوفایی فطرت، لازم است ساختار ارتباطی انسان در سطح فردی و اجتماعی سامان ساید مدیریت ارتباطات، نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک اصل بنیادین برای صیانت از فطرت و ساخت تمدن اسلامی است.