مبانى تبلیغ با رویکرد اسلامى

انسان موجودى است که براى انجام دادن یا ترک کردن بسیارى از کارها، باید با دیگران ارتباط داشته. سخن گفتن یکى از راه‌های برقرار کردن ارتباط با دیگران است. ازاین‌رو، فهم زمان سخن گفتن  و سکوت کردن و درک انواع و ابعاد این دو در بهره‌برداری بهتر از زبان کمک شایانى می‌کند. راه‌های توصیف استفاده از نعمت زبان، مختلف است، ولى به نظر می‌رسد براى ترسیم بهترین را بهره‌وری از این نعمت الهى، رجوع به دین و بازخوانی سیره معصومان (ع) ضرورى است؛ چراکه تبلیغ علماى دین، ادامه رسالت انبیاء و امامت اوصیاء است. معصومان، شامل انبیاء عظام و اوصیاى کرام می‌باشند ویکى از ابزارهاى مهمى که حجج الهى براى مفاهمه و ایجاد تمایل قلبى مخاطبان به کار بسته‌اند زبان است. در اینجا، نخست به تعریف محتواى تبلیغ پرداخته‌شده است و پس‌ازآن ضرورت پرداختن به محتوا با عنوان توجه به محتوا در تبلیغ لسانى بررسى می‌شود در ادامه نیز جایگاه مباحثى که در محتوا مطرح‌شده، نیست به مباحث دیگر تبلیغ تربیت گرا با عنوان جایگاه محتوا در تبلیغ لسانى بیان می‌شود. یخشى پایانى دیباچه دربردارنده تقسیمات مختلفى است که در تبلیغ لسانى وجود دارد و با عنوان تقسیمات محتواى بخش لسانى در تبلیغ تربیت گرا آورده شده است. سیره تبلیغی پیامبر است.. این برخورد هم عامل جذب مخاطب بود و هم الگودهی رفتاری به آنان می‌داد. در این نوشتار پس از تبیین واژگان مهارت‌های زندگی مهارت‌های ارتباطی و تبلیغ به تبیین مؤلفه‌های شکل‌دهنده ارتباط مؤثر پرداخته‌شده است. درنهایت آنچه هدف این نوشتار است بیان شیوه‌های کسب مهارت ارتباط مؤثر است که به‌طور جداگانه به بیان گام‌های کسب این مهارت توجه شده و از آسیب‌های به‌کارگیری آن نیز سخن به میان آورده شده است این نوشتار کوشیده است تا مهارت‌های کلان و خُرد را در حوزه روابط بین فردی بیان کند و آن‌ها را برای مخاطب خاص «مبلّغان» باورپذیر سازد و انطباق دهد.