بررسی نبایدهای ارتباط لسانی از منظرآیات و روایات
نویسنده
دکتر ای حقوق جزا و جرم شناسی
چکیده
عبادت به معنای اطاعت و پیروی خاضعانه فرصتی است که بر قراری ارتباط با معبود یکتا را فراهم می‌نماید و زبان به عنوان عضوی از انسان نقش مهمی در ایجاد این ارتباط مؤثر به بارگاه ایزدی خداوند دارد. بنابر این، این ابزار ارتباطی ممکن است دچار آسیب‌هایی شود و از رسالت اصلی‌شان در برقراری رابطه عبودیت و بندگی بازماند. آلوده شدن زبان به نبایدهای لسانی و بی‌توجهی به جایگاه زبان و آلودن آن به انواع ناملایمات فرصت عبودیت و بندگی را از انسان می‌گیرد و مسیر رسیدن انسان را به کمال و سعادت، سدّ می‌نماید. لذا مقاله پیشرو با احساس این ضرورت تلاش می‌کند خلأ نبود تحقیق جامع و جداگانه پیرامون نبایدهای ارتباط لسانی در حوزه عبادات را پر نماید و آفت های ارتباط زبان را به روش کتابخانه‌ای در این حوزه بررسی نماید از این رو به دلیل محدود بودن ظرفیت این مقاله فقط به این پرسش که نبایدهای لسانی از نگاه آیات و روایات در حوزه عبادات چیست پاسخ می‌دهد و به محققین ارجمند پیشنهاد می‌کند با توجه به گستردگی مسائل عبادی تحقیق وسیع‌تری را در این حوزه دنبال نماید.
کلیدواژه‌ها
)